Pak Beng naar Luang Praban in Laos donderdag 7 nov

Om 6.15 gaat de wekker, het is nog donker, ik hoor héél veel hanen kraaien. 6.30 uur opstaan, nog steeds geen licht in de badkamer, dus dan maar weer met koplampje op douchen. Een zeikstraaltje lauw water, wat n ellende.
Maar we hebben alleen een kleine tas meegenomen, het koffer is nog aan boord. Dus, schoon ondergoed, ander bloesje en klaar. Optutten doe ik al dagen niet meer, lekker makkelijk. Door naar het ontbijt. Jammie! Sneetjes stokbrood, boter en jam. O je kunt ook gebakken eitjes bestellen. Dat dan maar gedaan, want het is vroeg dag, om 10 uur klap ik weer van de honger. Maar niet getreurd want we hebben nog muffins voor bij de koffie.
Wat een slecht hotel, het staat nog wel voor 40 dollar op booking.com
O.k. We lopen naar beneden, naar de pier. Dat noemen ze zo, er is namelijk geen pier te bekennen, alleen mul zand, naar beneden, klunen dus op mijn mozessandalen, maar alles went!
Eén twee hup en we zijn weer aan boord, schoenen weer uit, zitten op die onhandige autostoelen!
Mijn rug is nog steeds niet wat t moet zijn, dus lastig om te zitten. Er hangt nog ochtendnevel en het is koud als we wegvaren. Vest aan, sjaal om, brr.Koffie!
We varen door en langzaam komt de zon boven de bergen uit en wordt het wat aangenamer.
Kipe komt vertellen dat we weer een Lao dorp gaan bezoeken, andere stam. Ik blijf aan boord, spreid mijn bedje op de houten vloer en lekker even geslapen.
Sommigen zijn al heel snel terug. Niks te zien als schooiende mensen.
We tuffen weer verder.
De captains wife heeft lunch gekookt, werkelijk heerlijk. Aubergines, 2 soorten roerbakgroenten, kippepootjes, gebakken mie en rijst. Ananas als toetje.
Vanmiddag bezoeken we de grot van Pak Oe. Daar staan duizenden Boeddha beeldjes, die door reizigers zijn achtergelaten. Heel veel traptreden, ik blijf aan boord, en Sjeffie ook want die houdt niet van grotten.
De rest is zo weer terug, commerciële toestand.
En verder varen we weer, en rond half 5 arriveren we op de "nieuwe" pier van Luang Praban. Pier? Waar pier? Eerst weer zand en dan betonnen trappen met treden voor een reus. De kruiers brengen de koffers van boord, naar een open vrachtwagentje. Als alles boven is vertrekken we, service van mr. Adisak, we worden naar de hotels gebracht. Busje voorop, vrachtwagentje volgt, met de 2 Zwitsers erin, want het busje is te klein.
Dan zijn wij aan de beurt.... Dachten we ! We stappen weer in, verkeerde hotel.
Dwars door de stad komen we er. Sayo Xieng Mouane guesthouse. Oud koloniaal gebouw. We zitten in de schuurtjes erachter, omgebouwd tot kamer, en badkamer en suite. Heel ruim, een 1 en een 2 persoonsbed en plenty ruimte. Nette badkamer. Na grondige inspectie nemen we hem maar.
We zitten midden in de stad, aan de Mekong, dus prima.
Lekker een goede douche met heet water. Omgekleed en naar de stad voor een maal. Het is hier avondmark en ze staan met verse fruitshakes, uitzoeken en maken, heerlijk!
We eten bij Juliana's restaurant, een heerlijk stuk vis, friet en Sjef sweet en soure. Bakkie goeie koffie en klaar. Nog wat rondgelopen, maar ze ruimen de markt al op. Nu lekker in bed, verhaaltje klaar, maar helaas geen Wifi om de belevenissen op te laden. Morgen maar naar het internetcafé!
Kortom, we hebben een prachtige boottocht gehad, geen spijt van. Nu in Luang Praban ons maar eens beraden wat verder. En eens zoeken naar een goeie massage, hopelijk gaat mijn rug dan beter.
O.K. Dat was vandaag weer, Sjeffie slaapt al, en ik ga paracetamol nemen en ook slapen. Me eens even beraden of de airco of de fan aan moet, want er vloog zojuist een mug voorbij. Ik ga snel smeren.