Dag 14 KO CHANG

dag 14 : KO CHANG 

30 mei, mijn verjaardag, lang geleden dat we niet thuis waren. Ik denk dat het 1995 was of zo, maar de kids waren er wel bij.
Nu dus samen op een eiland, wel bijzonder, maar ook raar. Geen slingers taart en borrels, maar strand, thee en cola. Ik dacht Sjef wel in t hotel gemeld had dat ik jarig was, maar neen, niet aan gedacht.
Dus lekker naar t strand, t was een prachtige dag, en we lagen er met 3 koppels, de zee felblauw en t strand echt wit. Ja tis echt  zo 'n bounty Island.
's middags moesten we de reis naar Jomtien nog regelen en dus naar de kamer om kleren aan te doen. Opeens zag ik een telefoonnummer op het bootticket staan en heb gebeld, en t was geregeld! Morgen om 10 uur worden we opgehaald door de minibus, die op de ferry gaat en ons naar het reisbureautje brengt, waar ik geboekt heb. Voor 450 tb  pp gaan we naar Jomtien. Dat is niet te duur.
Dus, terug, nu naar t zwembad, want de kabelbaan is under construction en dan moeten we steeds de golfcar laten komen, ook niet erg, maar we lopen wel. Dat is dan steil de helling af, maar het is hier zo mooi,en als je mazzel hebt zie je een hele apenfamilie, en als je geen mazzel hebt word je opgevreten door de muggen. Tegen de muggenbulten hebben we een stinkend zalfje gekocht, dat wordt heel koud op huid, maar helpt goed.
Toch moesten we nog naar de 7 Eleven, een soort supermarkt, want daar was een pinnautomaat en ik moest nog beltegoed kopen voor mijn Thai telefoon. Ik heb gisteren niet op mijn nederlandse simkaart gekeken of ik nog sms jes heb gekregen, ik weet nl. Niet of ik een pincode heb op de thaise simkaart, kan t in elk geval nergens vinden. Dus die sms jes lees ik op de airport volgende week wel, maar iedereen toch bedankt.
Wel in t dorp, je stelt je voor Haarsteeg en dan alleen de straat, met daarachter de zee. De helft is gesloten, wegens laag seizoen, de andere helft  is open maar leeg. In t donker niks aan en half verlicht. Dus een plek gezocht om te eten, niet echt geweldig en Sjef vond t helemaal niks. daarna in de taxi en naar t hotel. Geen succes deze trip.
Terug op de kamer, de ene skype na de andere, alle kleinkinderen gezien en gesproken, enig.
Dat is t grote verschil met vorige keer mijn verjaardag, toen was iedereen om me heen, nu was alles ver weg. Zelfs met mijn moeder heb ik geskypt, ze heeft t helemaal gevonden, echt super.
Na alle gesprekken tijd om te gaan slapen, Sjeffie lag er zo in, tis ook maar 3 stappen van de bank naar t bed. Nog even boekie lezen, ik kijk naar de lamp en op de rand, loopt een insect, leek op een wesp. Nou ikke rechtop, en heb hem doodgeslagen. liggen en lezen... Nog geen 2 minuten later, weer een! Ik had nog tegen Jessie gezegd dat er geen insecten waren op de kamer...data is de goden verzoeken dus, godsamme. Uiteindelijk heb ik er 2 vermoord, maar kon niet vinden waar ze vandaan kwamen, dus t was gedaan met de rust! De hele nacht heb ik maar half geslapen, was bang voor steken.
De lijken heb ik voor t bed laten liggen om ze Sjef te laten zien, want die gelooft me anders niet!