KoChang dag 11 en 12

Dag 11 en 12 nog steeds Ko Chang

Gisteren een totale luie doe niks dag gehad, dus ook geen reden om te bloggen. wat gewandeld langs t strand en in de zon gelegen. ja Je leest t goed! Gistermiddag scheen de zon. :) Dat is toch raar, ineens is de zee blauw en zit je echt op zo'n bounty eiland. 
Vandaag is de pret weer over, het plenst regelmatig, maar raar,het is een kwestie van even schuilen en je kunt weer verder, en t is heerlijk afgekoeld.
Mij hoor je niet klagen, want tijdens mijn korte wandeling en - ingesmeerd met factor 50- was ik toch al rood. Als t bewolkt is gaat t ook hoor, en niet bruin vind ik ook goed. Sjeffie is dan minder blij, alhoewel die flink rood was. Als dat maar geen vervellen wordt!
Vanmorgen zijn we via t strand naar de taxi gelopen en hebben we ons naar White Sand Beach laten brengen, eens kijken hoe t daar is, wel er liggen meer stoepen langs de weg, maar verder is t niks bijzonders, ook t white sand, ligt vol met rommel.
We hebben wat gegeten op een terrasje. De eigenaar dacht dat we Russen waren (dank u!) , later dachten wij dat ie communist was, wat een ergerlijke vent. We aten samen 1 grote pizza, en dat stond mijnheer niet zo aan. Gauw inpakken en wegwezen! De eerste nare man in onze vakantie.
Taxi en weer terug naar onze eigen Kai Bae beach en daar nog wat rondgekeken en over t strand, met een schuilpauze ,weer naar onze luxe oase terug.

Massage besteld en om 17 uur er eens lekker voor gaan liggen. Een heerlijk muziekje en het ruisen van de zee, wat wil je nog meer? Nou vooruit, ook nog een koppie thee en relaxed dat we zijn! Nog even een hele monkey familie bewonderd, en t verbaasd me dan dat de Thai het ook niet op die apen hebben, dat zegt wat.
Dan maar even naar de receptie en laten we de golfcar voor rijden om ons naar het restaurant te brengen. Even naar de kamer om op te frissen en toen de trap op, 1 verdieping hoger, nou en ja hoor, ikke weer in de paniekstand, daar in t trappenhuis vloog iets, eerst dacht ik een vogel, pikzwart en zeker zo groot als een kauw.. sjef ging ook niet meteen, want t vloog steeds tegen de ruiten. Ik achter een pilaar. De obers ook in de afwachtstand, en toen zag Sjef, mijn held, dat t een vleermuis was! Raar, want ik dacht dat die een feilloze radar hadden, maar deze had gewoon zin om mij eens even te laten schrikken. Ineens was ie weg en met Sjef voorop durfde ik verder naar boven. Elke dag een ander avontuur!!
Ik weet t zeker nu, voor mij geen jungle trek, of bezoek aan Suriname, dat overleef ik niet. Alhoewel ik al minder panisch word, dan ik was. Een grote nachtvlinder mag me voorbij vliegen, als ie me maar niet aanraakt.
Tijdens het diner, begon t verschrikkelijk te waaien en te hozen en moesten alle luifels omlaag, prima! Kan er ook niks binnenkomen, kan ik rustig eten.
Een ding is zeer lastig, na zo'n mooie dag als gisteren, stikt t hier van de muggen. We kunnen smeren wat we willen, we worden belaagd zodra we buiten komen, en daar staat Ko Chang om bekend.

Zo langzaam aan kruipen we naar t moment dat we ons aan deze luxe onttrekken moeten, nl donderdag de 31 ste. We gaan naar een bungalow in Jomtien, op een park genaamd :de drie olifanten, van een Nederlander. Adres van Jos Voogt doorgekregen.  Als t wat is blijven we daar tot we teruggaan naar Bangkok en dat is. Volgende week dinsdag of zo.
Of Jomtien wat is? Het ligt onder Pattaya, dus ben benieuwd of je daar wat van meekrijgt. Wij houden niet zo van die sexindustrie en al die oude en lelijke kerels met die jonge Thaise meisjes. Als er maar een lekker strand is en wat gezelligheid, misschien wel dansen en polonaise met Hollanders hehe.
Maar eerst ben ik overmorgen nog jarig. Dit jaar dus 5 uur eerder dan anders, raar idee. Dan zullen we er eens een knalfeest van maken, hier dan, want dit jaar is Sjeffie aan de beurt,tis Sjeffies kroonjaar en dan wil hij uitgebreid vieren, alleen met wie? Want 16 juli zijn heel veel vrienden met vakantie. Dus moeten we t feestje te goed houden, ook niet erg.
Kom hier in t hotel veel nationaliteiten tegen, mensen uit Iran, veel Koreanen, rijke Thai en andere Aziaten, die ik niet kan thuisbrengen, zelfs de receptioniste is afkomstig uit Oezbekistan. 

Trouwens gisteren t songfestival gekeken, wat jammer dat die 
Russische oma 's niet hebben gewonnen, ik vond ze enig! Parodie op t songfestival, wat een aanfluiting weer. We hebben hier BVN tv via sateliet, hoe kan t toch allemaal. Toen we hier 5 jaar terug kwamen was er nauwelijks email en internet, en nu grijp ik er steeds mis op, merk nu hoeveel wij thuis al met internet mail etc doen. Hier in t hotel is de wifi best duur, op veel plaatsen buiten is ie gratis, en snel. Ik heb wel internet op mijn Iphone maar doordat we hier in een dikke betonnen gebouw zitten, slechte ontvangst. Ook niet erg, gaat weer voorbij.

Wel ik brei er weer een einde aan, we zijn al halverwege onze vakantie en t grote aftellen is begonnen, nog maar even niet aan denken.
Wordt vervolgd!