21 februari -17. Bangsaen

21 februari -17 Bang Saen

Wat een. Budhotel is dit S2! Vreselijk! Gisteravond hadden we al gezien dat het niet echt proper was, en toen Sjef zijn dekbed uit de hoes wilde halen kwam er een vies vod uit, brr...
We zijn allebei gaan slapen met gevoel van, niks aanraken! Allebei slecht geslapen, ik heb de hele nacht jeuk gehad, ik dacht er zullen toch geen bedbugs zijn, maar dat was niet, gelukkig.
Vanochtend keken we elkaar en en wisten allebei één ding zeker: hier blijven we niet!
Ondertussen dat ik heb gedouchet in de naar putjeslucht riekende badkamer, had Sjef al op Agoda gezocht en het Heritage hotel, 1 kilometer verderop, gevonden, notabene voor bijna dezelfde prijs!
Beslissing was nog sneller genomen, nadat we gingen ontbijten. Ik heb nog nooit zo'n verwaarloosde oude troep gezien, en vies... Vliegjes op de verse (nou ja verse) ananas... Een dikke dooie platgetrapte grote tor, vlak naast mijn tafeltje. Smerige tafelkleedjes, plastic bordjes! The limit! Ik zeg tegen Sjef: Doet oewe jas mar aon we goan!
Dus wij 1 km gelopen naar the Heritage, een superprachtig hotel, en ze hadden een prachtige kamer voor ons, gelijk voor 3 nachten geboekt! En terug naar die bouwval om in te pakken en uit te checken vóór 12 uur. We hebben alle handbagage zo in de rugzakken gestouwd en wij naar beneden.
Check out please, nou dat kon, er stonden 10 man om een kamer te springen, véél plezier!
Ik vraag om geld terug van 1 nacht, en zowaar die krijg ik, minus 30% omdat ie met de creditcard geboekt is. Nou ja, toe maar! Wegwezen.
Ik vraag om een taxi, wordt afgesnauwd dat ik de minibus moet nemen. We worden via de parkeer wacht naar de weg gebracht, die spreekt weer geen woord over de grens, en als er een songthieuw komt, de andere kant op, wij uitleggen waar we heen willen, zegt ie, rondje rijden, o.k. O.k. Sir. Dus stappen we maar in.
Na ruim een half uur zitten we er nog in, vraagt de chauffeur of we naar Bangkok willen, Neen! Die sukkels hebben ons gewoon op de verkeerde songthieuw gezet.
Dus, overstappen en met hulp en handen, voeten en studenten zitten we weer in een andere wagen.
En eindelijk komen we weer in de buurt. Ja! Daar is het hotel en we worden aan de achterkant afgezet. Wachten bij de portier, ik krijg een stoel. Pff bijna uur onderweg voor 1 kilometer, hadden we kunnen lopen.
Maar dan komt er voor ons, gipsy's, een luxe golfkar, met een buigende chauffeur. Sjouwt de koffers erin en up we go, naar de hoofdingang. Heerlijk, koel ruim schoon, en moeten we nog even wachten op de kamers. Sjef gaat naar het zwembad, ik blijf in de lobby, veel te heet het is bijna 2 uur. Mooi tijd om te schrijven.

Er is hier een perfect restaurant en we trakteren onszelf op een heerlijke salade, jammie, lang geleden!

Vanavond is er een Aziatisch buffet, ook maar gereserveerd, het is knetterdruk hier.
Na het heerlijke buffet wil ik graag nog even de stad in, ergens wat drinken of zo, doen we lopen aan, wow, wat is het drúk hier! Nog nooit zoveel volk gezien! Allemaal jongelui, komen op brommers, zitten met zijn allen in de bak van een pickuptruck, autoradio of keihard, en een plezier dat ze hebben!
Na een terrasje en een kopje thee, huiswaarts om 11 uur. Het is nu nóg drukker!
We lopen naar het hotel, er zijn maar weinig farang op straat (wij dus) hier, we vallen te veel op en dat voelt niet fijn. Eigenlijk de eerste keer, zolang we hier zijn.
Lekker naar de kamer, nog tv gekeken, er is hier the Voice kids! Dat doet Talpa goed! De kids gebeld, via Facebook gaat dat perfect en gratis, dus dat is fijn!

Sjeffie is al in dromenland, ik vecht met een veel te dik kussen en dekbed, niet normaal, morgen iets anders regelen.