6 februari 2015 -2

Ah, wat een heerlijke bedden, en wat hebben we geslapen. We zijn fit voor het laatste stuk. Bangkok -Huahin-Prachuapkhirikhan.
We besluiten om met de miniban naar HuaHin te gaan, zo noemen ze hier een minibusje. De taxi brengt ons naar de vertrekplaats, vlakbij het Victory monument. 180 bath pp, dus ca € 4,80. Voor een ritje van 300 km, dus niet te duur.
We zijn er binnen 2,5 uur, en we eten even wat in een tentje wat de taxichauffeur ons aanbeveelt. Nou prima hoor.ommelet met crabpoten, sweet and sour met kip, heerlijk!
Dan met een tuktuk v 100 bath naar het prachtige oude treinstation van HuaHin.
Het is 15 uur en de trein gaat pas om 17.17 uur. Nou ja, niet erg, we gaan Huahin ff in, maar wat doen we met de koffers? Nou die laten we gewoon achter bij de stationschef, for free! En nu maar hopen dat ze er straks nog staan, maar ik weet 100% zeker dat dat goedkomt.
Missie: Koffie!
En gevonden, voorbij de brandweerkazerne links vinden we een heuse koffietent met supercappucino. Mijn dag is weer goed!
Hier hebben we een uurtje op t terras doorgebracht en ons geamuseerd met kijken naar de brommertjes, waarop zowat alles vervoerd wordt. Van vader moeder en 2 kleuters. Of oma en baby achterop bij papa, een chiwawa met een jasje aan.
Een goldenretriever op zijn achterpoten, voorpoten op t stuur, en een kind achterop. Kan allemaal! Het wordt blijkbaar etenstijd, want overal komen karretjes met een complete terras en keuken inboedel te voorschijn, die zich gaan installeren voor de avond omzet.
We gaan zo langzamerhand terug naar het station, voor mij een wens in vervulling gaat, namelijk met het treintje naar het zuiden.
We hebben gereserveerde plaatsen, maar géén airco, only fan mrs... De rit duurt een uurtje, en misschien zijn we voor donker nog in Prachuapkhirikhan..
aan de zee, en kan het echt beginnen!
Wel, inmiddels een illusie minder, want de trein had 1 uur vertraging. We zaten, klaar voor de start, toen er een enorm lawaai door de luidsprekers kwam, announcement! Onbegrijpelijk thais en een beetje T-engels. Khirikhan delayed.
Heel jammer, want dat betekent dat we halverwege al in het donker rijden en dus de omgeving niet zien. Maar ja, niks aan te doen.
3 kwartier later, alles in rep en roer, ja! Dachten we, daar komt ie al, maar nee, het was een enorm lange goederentrein. Niet de onze dus.
Om precies 1 uur later arriveert ie dan, onze trein. Als de wiedeweerga worden we in rijtuig 11 gedirigeerd, vaste zitplaats mét arko en fan. (AlleRamenKunnenOpen). En 10 minuten later pas, vertrekken we. Dus waarom die hurry, geen idee.
We vertrekken op tijd(!) en dan begint de parade: venters met nasi, cola, chips en met ananas, toetjes, snoep. We nemen niks, ik vertrouw t niet zo.
En na 5 kwartier arriveren we in PachuapKhiriKhan! Dat ligt zo'n beetje op de hoogte van Koh Samui, en 100km onder Hua Hin.
Piepklein schattig stationnetje, en we roepen een tuktuk. Nou , zo een hadden we nog niet gehad: brommer met zijspan, Janny in de zijspan, mét 2 koffers, Sjef in Amazonezit achterop de brommert, voetjes in de zijspan. Paste precies.
Klein eindje rijden en we zijn bij t hotel www.prachuanbeachhotel.com . De naam doet meer dan het werkelijk is. Maar schone basic kamer, mét zeezicht dus niets te klagen.en aan de boulevard.
Bagage binnen, en op naar de boulevard en een buitenrestaurant is snel gevonden.
Nog nooit zó heerlijk gegeten! Verse grote lagoustines v.d. grill, zelf uitgezocht en afgewogen, heerlijke boontjes genaamd morning glorie, en Sjef kip met cashew noten, zalig! Heineken biertje erbij, top! En dat voor een paar tafeltjes langs de straat!
De maan staat hoog aan de hemel, de zee ruist en we zijn tevreden mensen, heerlijk!
Tot slot op zoek naar een footmassage, snel gevonden en een uurtje relaxen..dachten we..maar die Thaise massage is hardhandig, en ze gebruiken ook nog zo'n gemeen stokje. Maar, het vocht in mijn enkels is zo goed als weg, als we na een kopje thee weer buiten staan.
Nu.. Naar bed!